De dagen vliegen voorbij
Door: Alice
Blijf op de hoogte en volg Alice
17 Juli 2009 | Burkina Faso, Ouagadougou
Wat doe je nu zoal op een dag vragen de nieuwe vrijwilligsters aan mij. En ik moet diep nadenken om daar een goed antwoord op te geven.
De eerste dagen stonden met name in het teken van het opzoeken van bekenden, maar woensdag en donderdag heb ik eigenlijk niet zo heel veel gedaan.
Uitgeslapen, met Harmke zitten kletsen over hoe we Volofaire in Nederland verder op de kaart gaan zetten, email en weblog bijgewerkt en ‘s middags een wandeling met Noël door een non-lotti wijk in de buurt met 2 nieuwe vrijwilligsters. Een non-lotti wijk is een van de armste wijken in Ouaga waar nog geen stroom en water is. De rieten huisjes zijn inmiddels wel vervangen door stenen, maar die gaan over een tijdje weer plat om het stuk terrein opnieuw in te delen in straten waar een waterleiding, elektriciteit en misschien zelfs een soort van riolering wordt aangelegd. De wc is nog steeds een diep gat in de grond, waar als deze echt vol is een ‘strontwagen’ voor moet komen om deze leeg te pompen. Maar veel zal ook door het grondwater worden opgenomen en weggespoeld.
Aan het einde van de wandeling de vrijwilligsters nog kennis laten maken met het plaatselijk bier Dolo. Raph vreesde dat misschien niet zo’n goed idee was geweest omdat ze de volgende dag hier waarschijnlijk ziek van zouden zijn. Maar dat viel gelukkig reuze mee. Geen centje pijn.
Noël bleek van beroep priester te zijn en had in deze wijk met zijn eigen geld een ontzettend leuk schooltje neergezet om de kinderen toch onderwijs te kunnen bieden. Inmiddels waren er op misschien 150m2 3 klasjes, een keukentje, een kamer waar Noël woonde. Ruim 80 kinderen krijgen hier dagelijks les. Helaas waren ze er nu niet omdat het ook hier vakantie is voor de kids.
Donderdag wederom uitgeslapen en tijdens een lunch in ‘petite delice’ andere vrijwilligsters ontmoet die hier al een tijdje zaten. Echt leuk om hun ervaringen te horen in het werk en het leven bij de families. Zo herkenbaar. Met name natuurlijk ook omdat enkele vrijwilligsters bij dezelfde families zitten als de families van de vrijwilligsters uit ‘mijn tijd’.
En na lunch was het tijd om naar het zwembad te gaan. Grappig was dat je daar een paar mannen peinzend zag kijken je en dat dan eindelijk het kwartje viel “je bent teruggekomen… Bon arrivée”. Maar gelukkig kon ik daarna ongestoord van het zwembad en het zonnetje genieten.
En na nog een drankje in de herberg met oude en nieuwe vrijwilligsters was het weer Rouki, de andere dochter van Raph en Harmke die heerlijk had gekookt….. En na het eten was ik gewoon moe dus om iets over tienen viel ik als een blok in slaap. Misschien dat de regen die op het dak tikte nog een handje heeft geholpen.
De eerste dagen stonden met name in het teken van het opzoeken van bekenden, maar woensdag en donderdag heb ik eigenlijk niet zo heel veel gedaan.
Uitgeslapen, met Harmke zitten kletsen over hoe we Volofaire in Nederland verder op de kaart gaan zetten, email en weblog bijgewerkt en ‘s middags een wandeling met Noël door een non-lotti wijk in de buurt met 2 nieuwe vrijwilligsters. Een non-lotti wijk is een van de armste wijken in Ouaga waar nog geen stroom en water is. De rieten huisjes zijn inmiddels wel vervangen door stenen, maar die gaan over een tijdje weer plat om het stuk terrein opnieuw in te delen in straten waar een waterleiding, elektriciteit en misschien zelfs een soort van riolering wordt aangelegd. De wc is nog steeds een diep gat in de grond, waar als deze echt vol is een ‘strontwagen’ voor moet komen om deze leeg te pompen. Maar veel zal ook door het grondwater worden opgenomen en weggespoeld.
Aan het einde van de wandeling de vrijwilligsters nog kennis laten maken met het plaatselijk bier Dolo. Raph vreesde dat misschien niet zo’n goed idee was geweest omdat ze de volgende dag hier waarschijnlijk ziek van zouden zijn. Maar dat viel gelukkig reuze mee. Geen centje pijn.
Noël bleek van beroep priester te zijn en had in deze wijk met zijn eigen geld een ontzettend leuk schooltje neergezet om de kinderen toch onderwijs te kunnen bieden. Inmiddels waren er op misschien 150m2 3 klasjes, een keukentje, een kamer waar Noël woonde. Ruim 80 kinderen krijgen hier dagelijks les. Helaas waren ze er nu niet omdat het ook hier vakantie is voor de kids.
Donderdag wederom uitgeslapen en tijdens een lunch in ‘petite delice’ andere vrijwilligsters ontmoet die hier al een tijdje zaten. Echt leuk om hun ervaringen te horen in het werk en het leven bij de families. Zo herkenbaar. Met name natuurlijk ook omdat enkele vrijwilligsters bij dezelfde families zitten als de families van de vrijwilligsters uit ‘mijn tijd’.
En na lunch was het tijd om naar het zwembad te gaan. Grappig was dat je daar een paar mannen peinzend zag kijken je en dat dan eindelijk het kwartje viel “je bent teruggekomen… Bon arrivée”. Maar gelukkig kon ik daarna ongestoord van het zwembad en het zonnetje genieten.
En na nog een drankje in de herberg met oude en nieuwe vrijwilligsters was het weer Rouki, de andere dochter van Raph en Harmke die heerlijk had gekookt….. En na het eten was ik gewoon moe dus om iets over tienen viel ik als een blok in slaap. Misschien dat de regen die op het dak tikte nog een handje heeft geholpen.
-
17 Juli 2009 - 10:32
Miranda:
Ja, hoe is het nu met het weer? Het regent best vaak he of niet?!
Wat zijn je plannen voor de komende week? Of moet ik vragen dag? ;-)
X -
17 Juli 2009 - 14:24
Jaap Syswerda:
Hoi Alice,
Leuk je blog te lezen. Het brengt mij in vakantiestemming. Dat treft want wij vertrekken maandag naar Peru. Evt. te volgen op sysco.waarbenjij.nu.
Geniet! ook al vliegt de tijd. Groeten, Jaap
-
20 Juli 2009 - 19:49
Hein:
Hé die Alice, wat goed om je verhalen te lezen. Het contrast met de werkelijkheid hier is wel enorm groot, toen je schreef over dat er iets niet goed was (bij de douane) met je documenten, moest ik automatisch aan CAPITA denken (beroepsdeformatie, denk ik). Geniet en hopelijk tot snel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
