Bisap

Het avontuur van Bisap maken was gisteren weer op z’n afrikaans. Rond een uur of 11 kwam ik bij Blanche aan. Die moesten nog ‘even’ saus voor de To maken en nog een maïspap. Dat even duurde natuurlijk uren en nadat nog een laatste keer mocht roeren in de maïspap waren we bijna zover dat we konden beginnen. Dat we betekende dan dat ik volgens Blanche goed moest opletten hoe zij het deed en dan kon ik het zo namaken. Van alle stappen foto’s gemaakt en na een half uurtje was het al klaar. Natuurlijke miere zoet, maar kon nog net voorkomen dat ze de laatste 250 gram suiker er ook bij ingooide. Dus vanaf nu ben ik ingewijd in het geheim van de Bisap en zal ik in NL ook liters van mijn favorite Burkinabe drankje gaan maken. Jullie zijn gewaarschuwd. Maar volgens de kenners hier smaakt het heerlijk.

‘s Middags ging met met de nieuwe vrijwilligers mee naar ICCV. Zij kregen djembee les en ik kon alle oude bekenden weer opzoeken. Heerlijk om iedereen weer te zien en een beetje te kletsen. Maar ook lastig om tussen alle complexe relaties die er zijn (mensen die over elkaar roddelen, relaties die niet lekker lopen, afgunst etc etc) tussendoor te manouvreren. Daarnaast zijn veel Afrikaanse problemen niet te vergelijken met de onze dus wil ik ook zeker geen conclusies trekken.

Het leukste was toen ik bij Abdoelah aankwam die achter zijn barretje zat te slapen. Hij schrok op toen ik in mijn handen klapte en zijn gezicht was vol ongeloof. Nadat hij een kwartier mijn hand had vastgehouden en 100x had gevraagd of ik in NL al een vrouw voor hem had gevonden was hij er eindelijk weer aan toe om mij los te laten. En toen ik even later bij de moeder van Martine was om daar een kadootje van Inès te geven kwam hij me nog achterna met 2 flesjes bisap.

De mamma van Martine was erg blij met het kadootje en nieuws van Inès en haalde gelijk een fles eigen gebrouwen alcohol te voorschijn. En om 16 uur ‘s middags komt dat echt hard aan bij deze tropische temperaturen. Na 3 borrelglaasjes was het echt genoeg en had ik vooral behoefte aan veel water. Gelukkig had ik de smoes dat Raph op mij stond te wachten om weer naar huis te gaan anders was ik daar kachel vandaan gekomen…..